Château Rouge

Ergens in België wacht dit kasteel op een nieuwe bestemming, le Château Rouge ( fictieve naam uiteraard)...

Het verhaal gaat dat er reeds een kasteel op deze plaats was in de jaren 1100 en toebehorend aan een nabijgelegen abdij. De 'vrome' 39ste abt van die bepaalde abdij werd wegens zijn vele excessen uit zijn ambt ontheven en naar hier verbannen, voorzien van een ruime toelage. Als afschrikmiddel voor zijn opvolgers waarschijnlijk...Ondanks de aanstelling van een nieuwe abt kent de abdij financiële problemen en wordt alles doorverkocht aan een andere abdij. Deze zullen het beheren tot aan de Franse Revolutie. Nadien komt het in handen van diverse eigenaren.
Eind 19de eeuw wordt het oorspronkelijk kasteel met de grond gelijk gemaakt en vervangen door het huidige. Voor wie het wil weten, dit is de Vlaamse Renaissance-stijl...toen fel in zwang.
Na WO 2 wordt het door een mutualiteit gebruikt voor vakanties van kinderen. Laatste gekend gebruik van dit kasteel? Seminaries, feestjes, etc...Sinds 2006 staat het leeg.
Tot zover het achtergrondverhaal, nu is het tijd voor de rondleiding.

Aan de achterzijde vinden we het zwembad...


De inkomhal met de monumentale trap...


Links en rechts 2 kamers, de ene...


...als ontvangstruimte...


De andere...


...als bureel waar alle sleutels goddelijk bewaard werden, security avant la lettre zeker...


We gaan naar het ruime salon, waar het aangenaam toeven moet geweest zijn...


Het kleine salon voor wie meer intimiteit verkiest...


In de eetkamer is de tafel reeds ( of is het nog steeds? ) gedekt...


Na het eten kun je dan even een boek lezen...


Tijd om naar boven te gaan nu. Eén van de vele kamers...


Als de poetsvrouw je kamer doet kun je hier even een kopje koffie nuttigen...


Kamer 14 is ook nog vrij trouwens...


Voor ons wordt het ook tijd om naar huis te gaan en we verlaten dit toch wel prachtig pand.

Als laatste wens ik er wel aan toe te voegen dat deze 'exploratie', evenals alle voorgaande trouwens, geschieden in de pure Urbex-geest. Namelijk "Take nothing but pictures, leave nothing but footprints". In diezelfde geest geldt ook dat je niks zal breken of forceren om ergens binnen te geraken ! Het is maar dat je het weet...

Bij deze wens ik ook te vermelden dat het nutteloos is om naar het adres te vragen van deze plaats, de vele wekelijkse mails met dezelfde vraag wijzen er jammer genoeg op dat dit blijkbaar niet goed begrepen wordt...